Noor Issa wil reflecteren op een groeiende onverschilligheid en gebrek aan empathie, bevorderd door een individualistische en kapitalistische samenleving. Door het doek op verschillende manieren uit te rekken, verlegt ze de grenzen van de schilderijen en nodigt ze ons uit om de individualiteit van elk van hen te herkennen, ondanks hun gelijkenis op het eerste gezicht.